De waarde van een inspanning zit niet alleen maar in het resultaat dat we ervoor terugkrijgen. Een bepaalde inspanning doen kan namelijk een bevestiging zijn van de identiteit die we willen belichamen.
Verandering begint bij onze identiteit. Onze identiteit staat centraal bij alle keuzes die we maken- en alle inspanningen die we doen.
Een inspanning is daarom niet alleen waardevol om het resultaat, maar is vooral waardevol omdat het de identiteit bevestigt die we willen belichamen. Iedere keer dat we een inspanning doen is dit simpelweg een bevestiging van onze gewenste identiteit. Of juist een ontkrachting.
Hoe sterker deze identiteit zich vormt (door frequente bevestiging), hoe makkelijker het wordt om keuzes te maken- en inspanningen te doen die overeenkomen met deze identiteit en bijbehorende doelen.
Minstens de helft van mijn trainingen duren tegenwoordig maar 30-40minuten.
Never ever genoeg om nog veel gespierder, sterker etc te worden. Daar zou ik minstens het dubbele voor moeten trainen.
Als ik alleen maar naar het directe resultaat van die trainingen zou kijken dan zou ik erg makkelijk kunnen besluiten om dan maar niet voor 30-40min naar de gym te gaan. Maar toch doe ik het.
Waarom?
Omdat ik het nut van inspanningen voornamelijk beoordeel op hun bijdrage aan de identiteit die ik wil belichamen.
30-40min trainen is nooit genoeg om veel gespierder te worden. Maar wel (meer dan) genoeg om een bevestiging te leveren aan de identiteit die ik wil belichamen. Het feit dat ik 30min vrijmaak om te gaan trainen bevestigt voor mij namelijk dat ik gezondheid- en fitheid hoog in het vaandel heb staan. Iets dat ik belangrijk vind, aangezien ik mensen dagelijks leer hoe zij zelfstandig lichamelijk- en mentaal fit blijven.
Het in stand houden van een gewoonte zoals sporten, ondanks dat het suboptimale trainingen zijn voor het gewenste directe resultaat, zorgt ervoor dat ik mezelf nog steeds succesvol voel op het gebied van sporten. Want mijn doel is niet meer om zo gespierd mogelijk te worden, mijn doel is om een identiteit te belichamen waar een gezonde levensstijl centraal staat. Iets dat blijvend is en verder gaat dan korte termijn resultaat. En dat betekent dat ik de wereld niet als zwart/wit benader, maar als een spectrum, met meer dan genoeg grijstinten waar ik mij in de eerste instantie ook beter bij voel dan bij het volledig stoppen met trainen.
Een inspanning, ondanks dat het misschien een suboptimale variant is op wat we normaal doen, kan nog steeds super waardevol zijn. Mits dat we lichtelijk van perspectief veranderen en verder kunnen kijken dan het directe resultaat dat het ons brengt.
Een training van “maar” 30 minuten of een “minder” gezonde maaltijd dragen nog steeds veel meer bij aan een gezonde levensstijl dan “geen” training of een junkfood maaltijd. Waarom? Omdat ze de bevestiging geven dat we een identiteit belichamen waar een gezonde levensstijl centraal staat.
En voor wie enigszins waarde hecht aan zijn/haar gezondheid is het uiterst belangrijk om deze identiteit in stand te houden.
Onze identiteit is namelijk waar een hoop van onze keuzes en gedragingen uit het dagelijkse leven vandaan komen. Het versterken van deze identiteit zorgt ervoor dat we steeds makkelijker keuzes maken- en inspanningen doen die overeenkomen met de doelen die we hebben.
Soms zijn de inspanningen die je doet niet genoeg om er direct een gewenst resultaat uit te halen, maar zijn ze wel genoeg om een identiteit te belichamen waar je trots op kunt zijn.
En daarom denk ik dat het belangrijk is dat we verder kijken dan het directe resultaat die inspanningen opleveren.
Ben je op zoek naar blijvend resultaat? Zoek dan vooral telkens weer naar bevestiging voor de identiteit die je wilt belichamen.
Probeer goed voor ogen te krijgen welke inspanningen- en keuzes horen bij de identiteit die je wilt belichamen en probeer daar herhaaldelijk voor te kiezen. Ook als dit soms sub optimaal is, zoals een korte training.
Comments are closed.