Category

Lifestyle

Category

Onlangs stond David Wolfe, een van de personen met de meeste autoriteit op het gebied van raw food, voor een volle zaal in Nederland tijdens zijn seminar. Mensen die raw-foodisme hanteren eten alleen maar rauwe voeding, met het idee dat gekookte voeding onnatuurlijk is en/of deze niet of nauwelijks meer voedingsstoffen bevatten. Men kookt, stoomt, grilt, bakt, wokt, frituurt en verhit geen voeding in de magnetron. Dit houdt in dat het dieet zich veelal beperkt tot groente, fruit, noten, zaden, kiemen en peulvruchten. Wel wordt sommige voeding gedroogd gegeten.

Chi L. Chiu van Chivo en ik raakten in gesprek over het fenomeen Wolfe en raw food. Het gesprek draaide om een aantal argumenten en een belangrijke vraag, namelijk: is een dieet bestaande uit (bijna) 100% rauw voedsel optimaal voor de gezondheid?

Deze post wordt weer iets meer zweverig dan normaal, maar ik heb niet altijd zin om te schrijven over eiwit en biceps. Mentale gezondheid is een belangrijk aspect van onze algehele gezondheid en leven in het moment vind ik een eigenschap die steeds meer aan het uitsterven is.

Ik wil hiermee niet m’n best doen om op een veel te lange fortune cookie te lijken. Alles wat ik hieronder schrijf is geen nieuwe informatie voor je. Het gaat niet altijd om meer informatie vergaren, soms is het veranderen van je houding wat voor de nodige verandering zorgt. Ik ben niet gelovig en geen hippie en dit is niet bedoeld als new-age geblaat.

Ik vroeg de leden van de GuyDroog.com Facebook pagina over welk onderwerp zij graag meer wilden lezen en de uitblinker was intermittent fasting. Bij deze een artikel over wat intermittent fasting is en hoe het werkt.

Ik wil het hier alleen maar inhoudelijk hebben over de regels van intermittent fasting en niet over waarom bepaalde regels zijn ontstaan of waar het goed voor is. Als je specifieke vragen hebt over iets in dit artikel, voel je dan vrij om onderaan deze pagina een reactie achter te laten.

Het is af en toe lastig om onderwerpen te verzinnen voor deze website, omdat je voor je gevoel nogal vaak dingen moet herhalen. Uit de mails en Facebook berichten die ik krijg, kan ik echter concluderen dat dingen herhalen soms nodig is. Er staat dan wel ‘brief’ in de titel, al het onderstaande zal niet voldoen aan een goed opgezette brief, zie het meer als chaotische monoloog.

Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat het merendeel van de mensen door de bomen het bos niet meer zien. De ene persoon zegt dat je van suiker kanker krijgt, de ander zegt dat je makkelijk elke dag koolhydraten kan eten, de ander zegt dat je alleen maar rauwe voeding moet eten, omdat je eten verhitten het volledig verwoest, enzovoorts. Ik kan makkelijk een stuk van 10.000 woorden schrijven over alle tegenstrijdige informatie die er rondgaat, maar dat is onnodig, omdat de meesten van jullie er ook bekend mee zijn. Ik beweer ook absoluut niet dat ik de alwetende verteller ben. Integendeel. Ook ik ben nog net als jullie dagelijks op zoek naar wat echt waar is, maar in tegenstelling tot velen anderen besteed ik ook een grote hoeveelheid tijd aan wat absoluut niet waar is. Dat is tegenwoordig minstens net zo belangrijk. Met kritisch en logisch nadenken kom je al een heel eind.

We hebben allemaal de neiging om deze complexe vraag heel simplistisch te beantwoorden. Ergens is het ook wel simpel, maar het is voor mensen die lijden onder hun huidige fysiek belangrijk dat je hen perspectief biedt en het probleem vanuit verschillende standpunten bekijkt. Ondanks dat het uiteindelijk neerkomt op minder eten en meer bewegen, komt er meer bij kijken dan dat.

Om een volledig beeld te krijgen van het probleem raad ik je ook aan om “Waarom Je Te Veel Eet En Weinig Controle Hebt” te lezen. Hier wordt besproken hoeveel invloed o.a. je omgeving heeft op je eetgewoontes.

Het is ook belangrijk wie de vraag probeert te beantwoorden. Slanke mensen kunnen makkelijk roepen: “Omdat ze lui zijn en te veel vreten!”, maar het zou je verbazen hoeveel zwaarlijvigen gewoon echt niet weten wat normale porties zijn, om een willekeurig voorbeeld te noemen. Velen hebben totaal geen verstand van calorieën en onderschatten hun dagelijkse hoeveelheden zelfs met 30-50%. Dat wil zeggen dat ze vaak het dubbele eten van wat ze denken. Hier kom ik later op terug, als ik het niet vergeet.

In het kort kun je deze vraag zo beantwoorden: het zou eigenlijk niet voor moeten komen dat je maar een van de twee kiest. Als we dromenland echter verlaten en we kijken naar de realiteit, zie je vaker wel dan niet dat men er maar een kiest en dat is meestal de makkelijkste, namelijk training. Mocht je er echt maar een kunnen kiezen, welke is dan belangrijker?

Bovenstaande vraag zal ik wederom met een langdradig en saai artikel proberen te beantwoorden, want saai en langdradig is mijn specialiteit, maar daar blijf je voor terugkomen.

In een eerdere post ‘Onbelangrijke Details Die Je Te Veel Aandacht Geeft’ heb ik het over de onrelevante details waar veel mensen zich over obsederen, terwijl ze de fundamentele principes nog niet kennen. Ik raad je aan om dat artikel te lezen, zeker als je na het lezen van al het onderstaande besluit om af te gaan vallen. Alle onrelevante details aangeven is natuurlijk leuk en aardig, maar dan is het ook de bedoeling dat de basis uitgelegd wordt. Ik hoop dat ik dat met deze post kan doen.

Chi L. Chiu is directeur van Chivo, kennisinstituut vitaliteit & leefstijl. Hij beheert een grote databank met wetenschappelijke literatuur op het gebied van vitaliteit in de breedste zin van het woord. Hij is auteur, docent en veelgevraagd spreker, adviseur in binnen- en buitenland en werkt ook nog op de vloer als vitaliteitstherapeut en sport medisch trainer. Deze zomer geeft hij zelf in Nederland les via hele geconcentreerde Summer school modules op het gebied van voeding, training en coachen. Voor diegene die op het allerhoogste niveau bijgeschoold willen worden raad ik absoluut hier eens een kijkje te nemen: http://chivo.nl/content/bijspijkeren-met-de-chivo-summer-school-modules

Hieronder volgt ons gesprek.

Ik kan met 100% zekerheid zeggen dat zij die de meeste aandacht besteden aan alle kleine (en meestal onbelangrijke) details het minste resultaat boeken. Ik zie het constant bij mijn cliënten. Al die details weerhouden je ervan om het grote geheel te zien en te begrijpen, maar het zorgt er ook voor dat je blijft graven naar meer informatie en zo uiteindelijk alleen maar tegenstrijdige dingen blijft vinden.

Ik ben niet tegen vegetarisme, maar wel tegen heel veel van de propaganda/redeneringen die gebruikt worden om omnivoren de grens over te trekken. Deze post is absoluut niet bedoeld om vegetariërs zwart te maken, maar om mensen die overwegen vegetariër te worden realistisch en objectief te informeren. Ook als je al lang vegetariër bent misstaat het niet om af en toe kritisch naar je eigen lifestyle te kijken.

Om het artikel duidelijkheid te geven wil ik een algemene definitie voor het woord vegetariër aanhouden, namelijk: een persoon die ervoor kiest geen vlees, vis, schaaldieren, gevogelte en insecten, noch bijproducten van gedode dieren te consumeren.